Nietszche'ye Ait Özlü Sözler

Nietszche : Bulunmuş bir şeyi uygulamak için bir araya gelinebilir, bir şey bulmak için değil. Yalnızca özgür insan bir şeyler keşfedebilir.

Nietzche : Belleği çok kuvvetli olan pek çok insan sırf bu nedenden ötürü orijinal bir düşünür olmaz.

Nietzsche : Acımak,zayıf insanın bir özelliğidir ve ahlaksızlıktır.Ahlak da köleye özgüdür.Vicdan ahlakı yerine deha yani iktidara götüren ahlakı koymak gerekir.

Nietzsche : Bir insan kendini hep çok büyük işlere adadığında, onun başka bir yeteneğinin olmadığı pek görülmez.

Nietzsche : Bir insan yoğun ve kılı kırk yararak düşündüğü zaman, sadece yüzü değil gövdesi de çekinceli bir havaya bürünür.

Nietzsche : Bir insanın gerçekten ele almış olduğu düşünce özgürlüğü ile, onun tutkuları ve hatta arzuları da gizli gizli kendi üstünlüklerini göstereceklerini sanırlar.

Nietzsche : En insancıl davranış nedir? -Birisinin utanmasını önlemek.

Nietzsche : Hep öğrenci kalan insan,öğretmenine borcunu kötü ödüyor demektir.

Nietzsche : insan ağaca benzer. Ne kadar yükseğe ve aydınlığa çıkmak isterse, o kadar kök salar yere, aşağılara, karanlığa, derinlere - kötülüğe.

Nietzsche : insan hatasını bir başkasına itiraf ettiğinde unutur onu; ama çoğu kez öteki kişi bunu unutmaz.

Nietzsche : insan o kadar acı çeker ki, tüm canlılar arasında yalnız o, gülmeyi icat etmek zorunda kalmıştır.

Nietzsche : insan ruhu,yaptığı seçimlerle belirlenir.

Nietzsche : İnsan, diğer insanlardan hiçbir şey istememeye, onlara hep vermeye alıştığı zaman, elinde olmadan soylu davranır.

Nietzsche : insanlar ışığın çevresinde toplaşırlar,daha iyi görmek için değil,daha iyi parıldamak için.

Nietzsche : İnsanları şiddetle kendi üzerine çeken, bir oyunu her zaman kendi lehine çevirmiştir.

Nietzsche : insanların tarih boyunca farkına vardıkları aşılmaz zorunluluk, bu zorunluluğun ne aşılmaz ne de zorunlu olduğudur.

Nietzsche : Şüphe değil,kesinliktir insanı deli eden....

Nietzsche : Tüm idealistler, hizmet ettikleri davaların her şeyden önce dünyanın tüm öteki davalarından üstün olduğunu düşünürler. Kendi davalarının biraz olsun başarılı olması için, bu davanın tüm öteki insan girişimlerine gerekli olan aynı pis kokulu gübreye açıkca ihtiyacı olduğuna inanmak da istemezler.

Nietzsche : Yapacak çok şeyi olan insan inançlarını ve genel düşüncelerini hemen hemen hiç değiştirmeksizin korur. Aynı şekilde, bir ülkünün hizmetinde olan her insan ülkünün kendisine artık hiç kulak asmaz; onun buna zamanı yoktur. Demem şu ki, ülküsünün hala tartışılabilir olmasından yana olmak çıkarına aykırıdır.