Özlü ve Güzel Sözler

Maksat iftira atmak olduktan sonra, söylenecek söz mü bulunmaz, fazilet bile iftiranın ekmeğine yağ sürer. (Lesage)

İnsan genellikle başkasına sürmek istediği çamura bulanır. (Cenap Şehabeddin

İnsan iftirayı ancak önem vermemekle yenebilir. İftira edileni değil, edeni kirletir. (The Circle)

Bir iftira başka iftiralar doğurur ve yerleştiği yerde ebediyen kalır. (Shakespeare)

İftira, kılıçtan daha zalim silahtır, çünkü iftiranın açtığı yaralar hiç kapanmaz. (Henry Fielding)

Dünyayı idare edenler, dirilerden çok ölülerdir. (James Howel)

Kendi kendimizi idare etmeyi öğreten yönetim, en iyi yönetimdir. (Goethe)

Kendi kendinizi yönetirken kafanızı, başkalarını yönetirken kalbinizi kullanın. (Russy)

İnsanlar kendi çılgın ihtiraslarının neticelerini kadere yüklerler. (Walter Scott)

Kadınlar güller gibidir, bir defa açıldılar mı, yaprakları hemen dökülmeye başlar. (Shakespeare)

Kadınlar, erkeklerle eşit olmak için uğraşırlar, bunu sağladılar mı, o andan sonra erkeğe üstün olurlar. (Cato)

Kadın, saçı uzun, aklı kısa bir varlıktır. (Schopenhauer)

Kadın deniz gibidir, hiç güvenmek olmaz. (Tevfik Fikret)

Kadın, erkeği kılıçsız zapteder ve ipsiz bağlar. (Tos)

Havayı geldiği, rüzgarı estiği, kadını olduğu gibi kabul edin. (Alfred de Musset)

Kadınlar kadar intikam almaktan zevk duyan canlı yoktur. (Juvenal)

Kadınlar istediler mi 'sahiden' hasta olurlar, hatta kibirleri uğruna ölürler bile. (Andre Maurois)

Kadınların en yanıldıkları nokta, erkeklere benzemek istemeleridir. (De Maistre)

Altın ateşle, kadın altınla, erkek de kadınla erir. (Pythagore)

Bir insanı avucunuza almanın en güzel şekli, kalbini kazanmaktır. (La Cordaire)

Hiçbir kalb zorla elde edilmez. (Moliere)

Karnı açlardan çok, kalbleri açlara acırım. (Cenap Şehabettin)

Her insanın üç türlü karakteri vardır: Belli ettiği, sahip olduğu ve sahip olduğunu sandığı. (Karr)

Zayıf karakter, bir günah değildir ama, insanı günaha götürür. (Brigitte)

Güzel bir düşünceyle güçlü bir karakter birleşince, harikalar ortaya çıkar. (Goethe)

İnsanın karakteri en çok nelere güldüğünde belli olur. (Goethe)

Dünyayı kim biliyor? Kendini bilen. (Novalis)

Kendi kendine yardım etmeyi bilmeyene, kimse yardım etmez. (Pastalozzi)

İnsana, 'Kendini bil', demek, yalnız gururunu kırmak değil, değerinin de bildirmektir. (Çiçero)

Köleliğin en kötüsü, kendi nefsine köle olmaktır. (La Fontaine)

Kıskançlık, bir güvenin kumaşı yemesi gibi, insanı yer bitirir. (Chraysostorm)

Kıskançlık, insanı alçaltan ve küçülten bir duygudur. (Tolstoy)

Başkalarının iyi haline bakıp üzülme, senin haline de bakıp kıskanan çok kişi vardır. (Russy Rubutin)

Kıskançlık ruhun hastalığıdır. (John Dryden)

Kıskançlık, duyguların en korkuncu olduğu kadar, en aldatıcısıdır da. (Oursler)

Pek az kişi, iyi talihli bir dostun başarılarını kıskançlık duymadan kutlayabilir. (Aeschylus)

Dünyada hiçbir şey insanı kin besleme duygusu kadar yıpratamaz. (Nietzsche)

Kinimiz büyüdükçe, kin beslediğimiz kimseden daha çok küçülürüz. (La Rochefoucauld)

Kitap olmayan kitaplar da vardır. (Lamb)

Kitaplar da dost gibi az, fakat iyi seçilmiş olmalıdır. (Joineriana)

İyi bir kitap, iyi bir arkadaştır. (Bernaredin de Saint)

Gençlerini kitapla beslemeyen milletlerin sonu acıdır. (Ovidius)

Bir tek kitap yazmak için yarım kitaplık okuyunuz. (Samuel Johnson)

Komşunu sev ama, aradaki duvarı kaldırma. (George Herbert)

Hayatta komşunun haber almasından korkacağın hiçbir şeyi yapma. (Epikuros)

Konuşmak yaradılıştan, susmak akıldan gelir. (Chi Lehmann)

Neden iki kulağımıza karşılık bir dilimiz var? Çok dinleyelim de az konuşalım diye. (Diyojen)

Az konuşmaktan pek az, çok konuşmaktan sık sık pişman olunur. (Confucius)

Çok konuşmak, insanın gözden düşmesi için en kısa ve en emin yoldur. (La bruyere)

İnsanın cümlelerine hakim olabilmesi için, konusuna hakim olması gerekir. (Lioyda George)

Konuşma insanın aklını kullanma sanatıdır. (Eflatun)

Konuşmaların en önemlisi, kendi kedimizle konuşmamızdır, ama bunu nedense ihmal ederiz. (Oxemstiern)

Çok bilmeli, az konuşmalı, her soruya cevap vermemelidir. (Martine Luther)

İnsan dilini tutup konuşmadıkça, ayıbı da gizli kalır. (Sadi)